Wanneer jy voel jy is die rede waarom mense jou nie in hul vriendekring wil hê nie

-

Daar is oomblikke wat jy jouself afvra: Wat as ek die probleem is? Wat as ek die rede is hoekom ek nooit regtig inpas nie? Hierdie gedagtes kan swaar weeg, maar dit beteken nie dit is die waarheid nie.

Jy is nie te veel nie – en jy is ook nie te min nie

Die grootste leuen wat onsekerheid ons vertel, is dat ons óf “te veel” óf “nie genoeg” is nie. In werklikheid is jy uniek geskep met jou eie stem, jou eie manier van liefhê en jou eie storie. Vriende wat jou waarde sien, sal dit raaksien juist in jou andersheid.

Jy hoef nie jouself weg te steek nie

Baie mense probeer aanpas deur hul ware self stil te maak – lag sagter, praat minder, of doen net wat die groep doen. Maar sulke vriendskappe hou nooit stand nie. Egtheid trek egtheid aan. Hoe meer jy jou ware self wees, hoe groter die kans dat jy mense lok wat jou presies so waardeer.

Wat jy kan doen

1. Skuif jou fokus. Vra minder: “Hou hulle van my?” en meer: “Hoe kan ek waarde toevoeg in hierdie gesprek of groep?”

2. Wees vriendelik met jouself. As jy jou eie grootste kritikus is, begin oefen om jou eie grootste ondersteuner te wees.

3. Soek lig, nie goedkeuring nie. Jou doel is nie om almal se gunsteling te wees nie – dit is om vreugde en lig te bring waar jy gaan.

Die mense wat tel

Jy hoef nie tien vriende te hê wat halfhartig teenwoordig is nie. Een of twee wat jou regtig verstaan en dra, is meer werd as ’n hele kring wat jou nooit raaksien nie. Onthou: ware vriendskap bou op wedersydse respek en liefde – nie op die vrees om uitgestoot te word nie.

’n Woord van hoop

As jy ooit voel jy is die rede waarom mense jou nie in hul vriendekring wil hê nie – onthou: jy is nie die probleem nie, jy is ’n geskenk wat nog nie by die regte mense uitgepak is nie. Jou lig sal altyd sy pad vind na dié wat dit nodig het.

Mooi loop

Roslyn



Opmerkings

Plaas 'n opmerking

Gewilde plasings van hierdie blog

Tussen Afskeid en Begin: Amber se Valedictory

-
Prent
Vandag het my susterskind, Amber, haar valedictory diens gehad — ’n oomblik wat voel soos die eindpunt van ’n lang, kronkelende pad én die begin van ’n heel nuwe reis. Twaalf jaar se skoolloopbaan, plus nog die jare in die crèche, kom vandag tot rus. ’n Groot hoofstuk word afgesluit, maar daar is ook die opgewondenheid van wat voorlê. Ek dink terug aan die klein dogtertjie wat haar eerste oggende by Small Wonders crèche deurgebring het — soms met trane, soms met glimlaggies vol nuuskierigheid. Daarna het sy by Moregrove Laerskool begin, waar sy nie net leer lees en skryf het nie, maar ook leer speel, droom en soms selfs “siek” speel. En dan was daar Uncle Haggie, die bestuurder van die skoolvervoer, wat haar op sulke dae sommer saam met hom gevat het om by sy suster te kuier. Dis hierdie klein stories wat vandag se groot oomblik soveel meer betekenisvol maak. Van daar af het die jare hul eie ritme aangeneem — projekte, sportdae, nuwe vriendskappe, soms hartseer, soms oorwinnings. By ...
Lees meer

Wanneer God jou vra om stil te bly: Gehoorsaamheid in die geheime seisoene

-
Prent
Daar is tye in die lewe wanneer God jou nie roep om te praat nie — Hy roep jou om stil te bly. Nie omdat jy niks het om te sê nie, maar omdat Hy besig is om dinge agter die skerms te rangskik op maniere wat jy nie kan verstaan nie. In Maart het ek van Gqeberha na Jeffreysbaai verhuis. Op die oppervlak het dit soos ’n eenvoudige skuif gelyk — ’n nuwe dorp, ’n nuwe ritme, ’n nuwe hoofstuk. Maar nou, wanneer ek terugkyk, sien ek hoe elke stap, elke wagperiode, elke teleurstelling eintlik deel was van God se dans. Ek sê “dans”, want Hy het die passes perfek uitgewerk — selfs toe ek nie die musiek kon hoor nie. Ek onthou hoe ek verlede jaar in Maart gekortlys is vir ’n pos in die burgemeester se kantoor. Ek het hoopvol gewag, gebid, en toe ek nkks hoor na die onderhoud nie, het ek geweet rk was onsuksesvol. Ek het net stil gebly. Ek het geweet ek moes nie stry met God se “nee” nie. Soms is gehoorsaamheid nie om te doen nie — dis om te laat gaan. Sewe maande later, onverwags, kry ek ’n op...
Lees meer

Matriekafskeid: Meer as net ’n aand van glans – Die krag van gemeenskap

-
Prent
Oor dekades heen, is ek gereeld na die matriekafskeid ‘send-off’ vir vriende en familie se kinders genooi. Vanjaar was dit my susterskind, Amber, se beurt om opgetooi te wees vir die belangrike ‘rite of passage’. Die matriekafskeid is een gebeurtenis wat helder uitstaan op elke matrikulant se kalender. Vir baie jongmense is dit ’n droomaand — die aand waarop jare se harde werk, opoffering en groei gevier word. Rokke, pakke, grimering, motors, photoshoots, musiek — alles word met soveel sorg beplan. Maar agter die blink glimlagte en pragtige foto’s lê iets dieper: die krag van gemeenskap . Meer as net mode en motors Vir sommige gesinne is die finansiële druk van ’n matriekafskeid werklik voelbaar. Tog sien ons telkens hoe gemeenskappe saamstaan om seker te maak dat elke jongmens die geleentheid kry om hierdie mylpaal te vier — ongeag hulle omstandighede. Ouers, bure, onderwysers, kerke, besighede en selfs vreemdelinge werk saam: ’n plaaslike haarkapper bied gratis haars...
Lees meer